Zapalenie pęcherza

Zapalenie pęcherza moczowego to choroba dotycząca zakażenia w obrębie dolnych dróg moczowych. Wywołuje ją najczęściej pałeczka okrężnicy (Escherichia coli). Bakteria występuje w organizmach ludzi zdrowych, ale o ile jej obecność w jelicie grubym,  nie stanowi zagrożenia, a wręcz jest pożyteczna dla organizmu, o tyle w układzie moczowym działa chorobotwórczo. Do pęcherza dostaje się przez cewkę moczową podczas niewłaściwie przeprowadzanych czynności higienicznych, korzystania z publicznych toalet, pływalni, uprawiania seksu,  zwłaszcza bez zabezpieczeń. Do zapalenia często dochodzi też w wyniku przeziębienia i przechłodzenia okolic brzucha i miednicy. Ryzyko infekcji pęcherza zwiększa stosowanie  mechanicznych środków antykoncepcyjnych oraz noszenie obcisłych spodni, bielizny ze sztucznych i nieprzepuszczających powietrza materiałów. U kobiet infekcja pęcherza często współwystępuje z infekcjami pochwy i sromu. Zakażeniom sprzyja osłabienie organizmu.

Częściej również narażone są na nie kobiety niż mężczyźni, ze względu budowę anatomiczną:

  • krótszą (nawet czterokrotnie) i szerszą cewkę moczową,
  • ujście cewki w bliskości odbytu, który jest siedliskiem różnorodnych drobnoustrojów.

Choroba ma nieprzyjemny przebieg.

Zakażony odczuwa częste, a czasem bezustanne :

  • parcie na mocz,
  • pieczenie i ostry ból podczas jego oddawania,
  • ból w okolicy podbrzusza,
  • wzrost temperatury ciała.

Przy silnej infekcji mocz wydalany jest małymi porcjami, zmienia barwę i zapach,  a podczas badania laboratoryjnego można stwierdzić w nim obecność krwi.

Wszystkie te objawy dają dyskomfort, przeszkadzają w codziennym życiu i w normalnym funkcjonowaniu.

Ważne jest szybkie zdiagnozowanie choroby i podjęcie leczenia.  Niewyleczone zapalenie może nawracać i prowadzić do schorzenia przewlekłego i licznych powikłań.

Dlatego też w przypadku wystąpienia w/w  objawów powinno się udać do lekarza, który zleci wykonanie badania moczu i przepisze stosowne leki:

  • antybiotyki,
  • sulfonamidy itd.

Terapia powinna trwać od 7 do 10 dni, niezależnie od ewentualnej poprawy w jej trakcie. Przerwanie leczenia może bowiem prowadzić do uodpornienia się bakterii na antybiotyk i wznowienia choroby z jeszcze silniejszym natężeniem. Wskazane jest również przeprowadzenie ponownie kontrolnego badania moczu potwierdzającego skuteczność terapii.

Zapobieganie zapaleniom pęcherza powinno być kompleksowe i obejmować przestrzeganie tzw. zasad ogólnych oraz unikanie czynników sprzyjających zakażeniom.